De basis van een integratieve benadering is compassie. Hiermee wordt doorgaans bedoeld, de compassie van een counselor met de cliënt. Wat bij brownout opvalt, is dat mensen vaak weinig ruimte vinden voor compassie met zichzelf.
Soms vraag ik me af, wat cliënten kunnen doen om zich tussen twee sessies minder kwetsbaar en alleen te voelen. Een boek wat daarvoor handvaten geeft is The mindful path to selfcompassion van Christopher K. Germer, PhD (2009). In het boek is een veelheid van oefeningen opgenomen. Twee hiervan gebruik ik zelf in mijn sessies (zie Brownout technieken).
Hieronder staat een citaat van Germer dat mij raakte, over zelfmedelijden en het zelfhelende vermogen van mensen.
Page 82: Loving-kindness is wishing happiness for another person. Compassion is wishing for that person to be free from suffering. We can experience loving-kindness anywhere and anytime, but suffering is a prerequisite for compassion. Compassion is therefore a subset of loving-kindness.
Compassion occurs when “the heart quivers in response” to the suffering of another, giving rise to the wish to alleviate that suffering. When we’re suffering and feel the urge to help ourselves, we’re experiencing self-compassion.
